Kader demişim.
Kader demişim.
Teslim etmişim kendimi, kaderimin ellerine Bir müddet sevgi hürmet görmüşüm kaderden Sonra, hışmına uğramışım kaderin Dövmüş beni evire, çevire. Ve! İsyan etmişim; Sen’misin isyan eden demiş kaderim Düşmüşüm daha beterine. O gün, bu gündür çekerim. Ne değiştiği var, ne değişeceği var kaderimin. Kızarım, Bazen’ de kendime küserim; İllallah ettim, beni perişan eden şu kaderin yüzünden Ne kadermiş, bu kardeşim! Ne canımı alıyor, ne ‘de huzur veriyor bana İllallah ettiriyor kendisinden. Değiştiririm diye düşünmüştüm başında Ne bileyim! Ne yapsam, değişmezmiş meğerse. Bile, bile lades olmuşum, oyunda meğerse. Kötü oyun oynadın bana kader Kötü; Hani hile yok diyordun bizde. Biliyorum, kaderim hiçbir zaman değişmeyecek Böyle başladı Böyle de gidecek, Bakalım bu, nereye kadar sürecek. Bilmiyorum amma, belki’ de yüzüm, ölümümde gülecek Onu da, ben göremeyeceğim. 01 Haziran 2015-06-01 Ahmet Yüksel Şanlı er |