Yeminimden dönemem
Ey yürek dergâhımda susarak sakladığım
Lâl olan şu dillerim derdinin ilacıdır Gökkubbeden izleyip kendimce akladığım Bilmiyorsun hallerim yuvanın siracıdır Senden uzakta kalmak kalbe acı veriyor O resmine baktıkça nasıl içim eriyor Seçtiğin şu sözcükler bak çarmıha geriyor Şiir yazmak ah değil aşk etme aracıdır Gündüzlerde telaş var hayat geçip duruyor Karanlık yaklaştıkça hasretliğin koyuyor Her gece daha fazla daha derin vuruyor Gerçekten bilmez misin bu kimin amacıdır Yutkunamam boğazda düğüm olup kalansın Sen tövbemden habersiz günahımı alansın Elimden bir şey gelmez dost gönlümü çalansın Aşkımdan emin olman ruhumun miracıdır Sevdamın hasarını gördüğün ilk kula sor Bu garip mecburiyet her gün daha fazla kor Bir söz verdim dönmesi bilsen ne kadar da zor Yemin bozmak Şebnem’in dininden ihracıdır beyazmelek |
KANDİLİNİZ KUTLU OLSUN