Ne yapsam bilmiyorum
Şu kalbime bir türlü söz dinletemiyorum
İnan dostum bir gün sevilmemesinden korkuyorum
Bazen başımı alıp gitmek istiyorum buralardan
Ama gideceğim yeri bilmiyorum
Uçsuz bucaksız yollara düşüp şu çivisi cıkmış
Dünyanın sonuna kadar durmadan yürümek istiyorum
Dediğim gibi bu güne kadar yalnızdım
Şimden sonrada bir tek yalnızlık paklar beni sorun yok
Asla beni dert etme dostum ben hep yalnızım alışığım

Bilir misin aslında bir dokunsalar ağlarım
Halimi sorsalar kahrolurum
Ben şimdi düzenemi kızayım?
Yoksa kendime mi gercekten bilemedim
Dostum sorun şimdi bende mi ? Yoksa aşkı yere serenlerde mi?
Herkesin dilinden düşmez aşk ama kalplerde yeri nerde?
Hep dedim ya bir tek yalnızlık paklar beni
İnan hiç sorun yok
Sen beni hiç dert etme dostum
Ben hep doğduğumdan beri yalnızlığa alışığım

Görenlerde zanneder ki ben istemedim
Her yeni doğan günüme sevgiliyle uyanmak
Bazen ağladığımda başımı bir omza dayayıp güven duymak
Ve o güçle hayatta sonsuza dek onunla yol almak
Söyler misin kim istemez ki
Böyle sonsuz bir sevda yaşamak
Dedim ya dostum bir tek yalnızlık paklar beni sorun yok
Sen asla dert etme dostum ben doğduğumdan beri yalnız yaşamaya alışığım...

MURAT KAYA