ŞU İNSANLAR
Tanıyamıyorsun insanları.
Tanıdığını zannediyorsun, Ama işte...tanıyamıyorsun. Hayat bu... Varsayımlar,acabalar, sarmış etrafımızı. Herkes,bir şeyler arıyor. Haklı,haksız, Bir şeylerin peşinde insanlar. Kimseye güvenemiyor, Sırtını.dönemiyorsun. Ya seni,kullanmaya kalkıyor, Ya da,sırtından bıçaklıyor. Çok gerilerde kaldı, Güven duygusu. Çok eskilerde o "İnsan" olgusu. Kendisi olmuş, İnsanların,gölgesi/sahtesi. Seçemiyorsun aslolan, Gerçek "insan" hangisi. Bazen,öyle şeyler oluyor, Öyle şeyler,yaşıyorsun ki, Ölüp gidiyor içindeki, O,insan sevgisi. Bir şeyler oldu,şu sıralar, Ne geldiği yeri biliyor, Ne durduğu yeri,insanlar ! Tuğal KÖSEMEN |
Güzel duygulu şiirli dileklerimle Kutlarım…
Çok çok Beğendim…
…………………. Saygı ve Selamlar…