Bir duyqu oldum adamlar arasında
Nereye gidiyorsunuz bir dönün bakın
ısrar etmişler bir uzun yola
giderken hatıralarıda götürür yollar

iyiliyi kötülüyü unutmayacaksız
çünki duyqular aynada yansıyan ruhunuzda var
Bir ruzgar oldum şehir akşamlarında
çünki orda ağlayan çocuklarda var
Bir dönün bakın anne babalar
yatakda uyurken sızın yavrular
taş duvarlar üzerinde yatıyor onlar

anlamadım bu dunyanın işinden
doğrusu azalırken yalanı çoğalır
bir zaman fakirle dalga gecenler
şimdi bir dilim ekmeğe muhtac oldular

boşuna ağlama boşuna gülme
gerçekden erkeksinse eyer
aşka ağlama fakire gulme
fakire güluyorsun düşünmüyorsun
dünya seni güldürürken gülümsüyorsun
cesaretin varsa ağlatırken gülümse

bir aşk icin aglama aşıksan eyer
zaten alıyacaksın zaman gelince
alayacaksın anne babana düğün gününde
dünyanla yaşa kalbini dinle.

ELÇIN MEMMEDOV.