NEYE YARARHani! taşı sıksa, suyunu çıkarırya yiğit, Kur’an’ı biteviye okusan, ne anlar meyyit! Emirleri ölüye değil, muhatabı bizzat yiğit, Yiğitken yaşamamışsın, neye yarar? “Şimdi gencim ,yaşarım İslâm’ı, gelince altmışıma,” Halbu ki, senedin mi var, çıkmaya sabaha, akşama? Gururlanır, sanki, alçak dağları yaratmışcasına, Gençliğin boşa gitmiş, neye yarar? Hurafelerle oyalanırız, biz Kur’an’sız, Kur’an bizsiz, Gerçek İslâm’ı yaşamıyoruz, rafa kaldırmışız biz, Anadan, babadan görmüşüz, yaşıyoruz sessiz, sessiz, Okumadan yaşıyoruz, neye yarar? Sözleşmemiz var Yaradan’la, “Gâlû Belâ’dan” “Elest-ü Birabbiküm” diye sordu Yaratan, “Belâ” demişken, ihraç edildik Cennet-i Âlâ’dan, Sözümüzde durmamışız, neye yarar? Vermişiz İslâm’ı, pir-i fani’nin maiyetine, Okur olmuşuz Kur’an’ı, er ve hatun kişi niyetine, Gençlik yaşamalı Kur’an’ı, taşımalı onu âtiye, Yaşanmayan Kur’an, neye yarar? Gence değil, münhasır kılmışız ihtiyara İslâm’ı, Çıkarmışız hayatımızdan, ölüye okur olmuşuz Kur’an’ı, Titremez olmuş kalplerimiz, andıkça yüce Allah’ı, Allah için titremeyen kâlp, neye yarar? Elinden ve dilinden emin olmalı, kardeşin, Komşusu aç iken, tok yatmamalı mü’min, Yaşamalıyız kardeşce, sen benden, ben senden emin, Bir gönüle girmemişsen, neye yarar? Mala, mülke aldanma, o sana bir emenet, Sahipsen durma! Yoksula, fakire tasadduk et! Tadan bilir, tasadduktadır, en büyük zevk, Fakirsiz yediğin mal, neye yarar? Zaman hızla akıp giden bir tiren, Dünya bir istasyon, yolcudur her giren, Elbette inecektir, tirene her binen, Boşa geçirmişsin vaktini, neye yarar? İSMAİL KILIÇBAY Turhal /TOKAT |
Hani! taşı sıksa, suyunu çıkarırya yiğit,
Kur’an’ı biteviye okusan, ne anlar meyyit!
Emirleri ölüye değil, muhatabı bizzat yiğit,
Yiğitken yaşamamışsın, neye yarar?
“Şimdi gencim ,yaşarım İslâm’ı, gelince altmışıma,”
Halbu ki, senedin mi var, çıkmaya sabaha, akşama?
Gururlanır, sanki, alçak dağları yaratmışcasına,
Gençliğin boşa gitmiş, neye yarar?
Hurafelerle oyalanırız, biz Kur’an’sız, Kur’an bizsiz,
Gerçek İslâm’ı yaşamıyoruz, rafa kaldırmışız biz,
Anadan, babadan görmüşüz, yaşıyoruz sessiz, sessiz,
Okumadan yaşıyoruz, neye yarar?
Sözleşmemiz var Yaradan’la, “Gâlû Belâ’dan”
“Elest-ü Birabbiküm” diye sordu Yaratan,
“Belâ” demişken, ihraç edildik Cennet-i Âlâ’dan,
Sözümüzde durmamışız, neye yarar?
Vermişiz İslâm’ı, pir-i fani’nin maiyetine,
Okur olmuşuz Kur’an’ı, er ve hatun kişi niyetine,
Gençlik yaşamalı Kur’an’ı, taşımalı onu âtiye,
Yaşanmayan Kur’an, neye yarar?
Gence değil, münhasır kılmışız ihtiyara İslâm’ı,
Çıkarmışız hayatımızdan, ölüye okur olmuşuz Kur’an’ı,
Titremez olmuş kalplerimiz, andıkça yüce Allah’ı,
Allah için titremeyen kâlp, neye yarar?
Elinden ve dilinden emin olmalı, kardeşin,
Komşusu aç iken, tok yatmamalı mü’min,
Yaşamalıyız kardeşce, sen benden, ben senden emin,
Bir gönüle girmemişsen, neye yarar?
Mala, mülke aldanma, o sana bir emenet,
Sahipsen durma! Yoksula, fakire tasadduk et!
Tadan bilir, tasadduktadır, en büyük zevk,
Fakirsiz yediğin mal, neye yarar?
Zaman hızla akıp giden bir tiren,
Dünya bir istasyon, yolcudur her giren,
Elbette inecektir, tirene her binen,
Boşa geçirmişsin vaktini, neye yarar?
ŞİİRİ OKUYUNCA HEM ÇOK SEVİNDİM HEM DE ÇOK ÜZÜLDÜM.
SEVİNCİM ŞU Kİ;
BU MÜKEMMEL DÜŞÜNCELERİ NAZIM ENTARİSİNE GİYDİRMİŞSİN AMCA.
ÜZÜNTÜM ŞU Kİ;
BİR ZAMANLAR ŞİİRLERLE DESTAN OLUŞTURAN BU MİLLET ŞİİRDEN ANLAMAZ OLMUŞ Kİ 25 KİŞİ OKUDUĞU HALDE YORUM YAZILMAMIŞ.
ŞİİR KADINLARA YAZILANLARDAN SERENADLARDAN İBARET DEĞİLDİR.
GÜNÜN ŞİİRLERİNE BAKIYORUM SAÇMA SAPAN ŞEYLER MEVCUD MUHTEVÂSINDA.
NE KAFİYE MEVCUD NE DE ÂHENK
KADIN DELİSİ OLMUŞ BU MİLLET
UNUTULMUŞ CİHAD UNUTULMUŞ CENK