Açı
Bu,
Yalnızca solumak, Ne iyiliğe, Ne kötülüğe zincirlenmeden… Duyguları yün gibi eğirip, Akça pakça bir kalp dokumadan, Bir kerecik göz yağmuru, Ilık ılık, Bağrına boşanmadan… Yalnızca, Nefsin tene değmesi… Ömer Hayyam, Kazanova felsefesi… Bu, Dev,kaba hatlarıyla nefesin, Üzerinde titreyerek duran, Nârin,minik kelebek… Evlâdını doyumsuz zevkle, Kendinden geçercesine emziren, Ana… Helâlin tadına doymayan damak… Bayrak için ağlayan asker, Asker için ağlayan bayrak… Hakka dokunmak… Bu, Yaşamak, Nurla doldurmak cesedi… Yunusların,Mevlânaların, Pir Sultan Abdalların izi… Halûk Şan DİKMEN 18.08.1996 |