İnanma...gün gelir alışırım belki sensizliğe alev alev yanarken kül olmaya cenneti özleyip araf ta kalmaya bir gün alışırım alışmasına da ah şu gözlerin olmasa... her gün hasretinin bir başka kentini keşfediyorum serseri mayın gibi dolaşıp yollarda seni arıyorum sokak lambası, ayağımın takıldığı kaldırım taşı köşe basındaki dilencinin avucundaki çaresizlik gökteki bulutlar ha yağdım ha yağacak gibi bir papatya saklanmış saksıya terk etmiş çimen gözlerini aklım ise firari senin peşinde her yer sen kokuyor, sen bakıyor yıldız yıldız. olmaz ya... bir gün belki alışırım sensizliğe alışırım alışmasına da ah şu ellerin olmasa... gözümün daldığı aklımın erdiği yerde bekliyorum hala bazen bir karınca telaşında bazen bir damla balda bazense dalgalanan bayraktasın kısaca yada uzunca aldığım her solukta adını zikrediyor kalbim ben seni çok özledim anlasana... bir gün alışırım sensizliğe diyorum ya inanma... Sayde Güler. |
maksat yenmek yenilmek değil..
koşmak..
kollektiflik
tebrikler
tebrikler