Hayatın inişi, çıkışı vardır,
Çıkarken dostluktan caymalı değil.
Bir kahvenin kırk yıl hatırı varsa,
Kırk yılda bir hatır saymalı değil.

Baş ona denir ki alçakta dura,
Hesaba çeke de kendini yere,
Geniş günde havalanıp bin kere,
Dar günde milyon kez eğmeli değil.

Hakkı desin diye verildi dilim,
Zulme sükût bile zillettir gülüm,
Zalim yakasından tutmalı elim,
Mazluma dokunup, değmeli değil.

Yüreğe akmalı esasında yaş,
Fani dünya için edilmez telaş,
Koy yukarda dursun gövdendeki baş,
O başı her dize koymalı değil.

Söyle! Nedir canın dünya kaygısı?
De hele! Nerede ahlak duygusu?
Kişinin kendine yoksa saygısı,
O kişiye saygı duymalı değil.

Gün olur kudretin yeterse halka,
Sakın ha meyletme servete, mülke!
Emrinde olursa şayet bir ülke,
Milletin malını soymalı değil.

Kaypak ile çetin yollar aşılmaz,
Vefasızın sevdasına düşülmez,
Hilekârın puştluğuna şaşılmaz,
Nadanı dinleyip, duymalı değil.

Dikkat et gaflete ömür bitirir!
Sendeki kıymeti alır götürür,
Derdi veren dermanı da yetirir,
Nefsin fermanına uymalı değil.

Azrail başımda dönerse bir gün,
Yaşama umudum sönerse bir gün,
Dilim şahadeti anarsa bir gün,
Çakır’sız hayata doymalı değil.