Hatıra ormanımın en afillisiydi
Sana dair yaşadıklarım.
Nefes almanın farkındalığını
Yüzünün yüzüme değdiği an hissetmiştim.
Keşke zihnimdekileri yakıp,
Kavanozda yaşatsaydım seni.
Az acıtırdı,
Unuturdum.
Belki de;
Hiç unutmadan yakalardım ellerinden.
Tuttuğum gibi yalnız ağacın dibindeki ahşap kulübeye götürürdüm seni.
Biliyorum ahşap ağacın dibinde kulübe yok.
Ama yapacaktım.
Çatısı gökyüzünden daha mavi,
Penceresi kapısından daha misafirsever.
Kırlangıç yuvası konan bacasıyla,
Hoşgeldin yazısıyla.
Hoşgelmiştin hayatıma,
İlklerime hoşgelmiştin.
Hoşçakalların olmadığı,
Gövdelerin ayrılmadığı,
Efsane Aşkıma hoşgelmiştin
Evvel zamanda gelen sevgili.
Arayıp sormak isterdim.
Cesaretsiz değilim eskisi gibi.
Unutmak değil benim ki.
Bir teşekkür sadece.
Teşekkürler, teşekkürler...