Sevgi ;kim inkar edebilir ki seni ,kim sana hayır diyebilir ki!İnsan sevdikçe güzelleşir ,insan aşık olunca başka bir alemde kendini bulur.Kendini saran o güzel duygular ayaklarını yerden keser ve dünyayı,çiçekleri kuşları,arıları ,böcekleri,çocukları farklı seversin.Aşkla yaratılmamış mı Hz.Muhammed ?Sen de aşka düştükçe Rab’bini ve peygamberini daha iyi anlarsın.Ayrılıklar yaşarsın bu ayrılıklar kimi ne kadar sevdiğini öğretirken mecazi aşkla sevdiğin seni- şansın varsa- ilahi aşka götürür.Ona teslim olursun.Onu içselleştirirsin.Onunla kendini bulursun.


Çektiğin tüm acılar ağzında öyle bir lezzet oluşturur ki döner sonra sana acı çektirenlere seni olgunlaştırdıkları için affedersin hatta onlara teşekkür edersin.Çünkü hiç bir şey yanmadan olgunlaşmaz.Ham meyveyi dalından koparıp yediğinde tat alamazsın ya işte o hesap her şey olgunlaştığında bir mana ifade eder.Ve görürsün ki Hak seni sınavları ile terbiye ediyor.

Bu yüzden bu şiirlerin her biri benim için çok değerli...Her biri bana başka bir anımı başka bir duygumu anlatıyor.Bana ilahi aşka giden yolda eşlik ettikleri için onları çok ama çok seviyorum.sevgiyle

Boş vereyim mi aşka;
şiir gibi severken,
şarkı gibi söylerken,
Çiçek gibi koklarken
sence ...
boş mu vereyim?

kalbim ihtilal yapmışken
seni kirpiklerimin arasından,
kalbimin ışıltısından,
çayın demli yanından
daha çok sevmişken
Boş mu vereyim?
Kalbim sana lâl mı olsun?
mavi hayallerim yok mu olsun?
sevda trenine binmişken yüreğim
gökyüzümde mor bulutlar yerini almışken
sence ...

boş mu vereyim aşka?
Oysa kuralsızdı aşk,
serbest şiir gibi,
bir tutam menekşe tadında
ama vazosu kırık,
eski bir plaktan çıkan
bir melodi tadında
ama yasaklarda
gizli kalmış düşüncelerimle
çocuk kalbi gibi
yine de kıpır kıpır...
sence
boş mu vermeliyim aşka?

Bence
aşk her zaman
yüreğine ateş düşürmez,
insanın bil ki;
yakmaz içini böylesine
istersen heybemde saklayayım,
sen gelince alsın diye.
gel sen yıldızları topla da;
turnaları al da gel...bence

İZMİR 19 MAYIS 2015