Nasiplenmemiş
Terbiye bilmez anlamaz hayadan
Kafası çok serttir taştan kayadan Soyunu sorarsan bozuk mayadan Akıl verilirken sen neredeydin? Soysuzluğu pisliği edep sanır Ne yüzü kızarır nede utanır maalesef çevresi öyle tanır Akıl verilirken sen neredeydin? Yüzünden akıyor pislik deresi Kendini sanıyor derdin çaresi Kötülük saçıyor onun çehresi Akıl verilirken sen neredeydin? Herkes ondan kaçar yediden yetmiş Oturup ta düşünmez neler etmiş Ahlaksızlık onda medeniyetmiş Akıl verilirken sen neredeydin? Ah dönüp bir baksa doğan güneşe Etrafına saçsa azıcık neşe Tebessüm yollasa dosta ve eşe Akıl verilirken sen neredeydin? Ölüm dediğin bir ebedi bir yol Kızgın lavlar da yetişen çiçek bol Adam ol doğru ol dürüst insan ol Akıl verilirken sen neredeydin? |