Uzaklardan el edip gel deyince kaçarsın
Ellere bakar gibi baktığın yetmedi mi?
Keklik gibi sekersin çiçek gibi açarsın
Sinemi aşk oduna yaktığın yetmedi mi?

Bu nasıl bir sevdaymış her anı acı elem
Yaz katlime fermanı zalim elinde kalem
Kestiğin müebbeti kaldır son bulsun çilem
İlmeğini boynuma taktığın yetmedi mi?

İnsafa gel sonradan çekersin eyvah’ları
Ağlatan abat olmaz sonra çıkar ahları
Bu akılsız başıma öz elinle mıhları
Her gün biraz içeri çaktığın yetmedi mi?

Hani sözün nerede bumudur senin ahtın
Duramadın ahtın da sende yalancı çıktın
Beni viran eyledin yıkılsın tacın tahtın
Hayatımı temelden yıktığın yetmedi mi?

Mizani’ye çektirdin dünyanın çilesini
Senin ile öğrendim sevdanın hilesini
Uğrunda çok yemişim feleğin sillesini
Başımı belalara soktuğun yetmedi mi?

Ozan Mizani (Taner Karataş)