KÜSTÜ ŞEREFSİZ
Kırk yıl sırtımda taşıdım
İndirdim küstü şerefsiz Yarası varmış kaşıdım Sündürdüm küstü şerefsiz Sanki ekmeğini aldım Sanki sanatını çaldım Sanki selamına kaldım Sindirdim küstü şerefsiz Bilemedim davasını Anlamadım havasını Gören sanır yuvasını Söndürdüm küstü şerefsiz Şiştikçe dönmüş şişeğe Kudurmuş dönmüş fişeğe Attan indirip eşşeğe Bindirdim küstü şerefsiz Bilemedim emeli ne Sahip çıkamaz diline Su bağlayıp temeline Döndürdüm küstü şerefsiz Ey utanmaz kalbi zifir Ey arlanmaz bre kâfir Yakışır mı sana küfür Dindirdim küstü şerefsiz Mizani’ye açtın yara Şimdi düşün kara kara Seni yazdım ol settara Gönderdim küstü şerefsiz Ozan Mizani (Taner Karataş) |