sair
Bir şair ağlıyor kağıdın başında.
Titrek ellerinde bir kalemle bekliyor öylece. Bir şair bir kadına şiirler yazıyor yine. Hem de insanlar sevgisizlikten ölürken dışarıda. Ruhunu, hayallerini, düşüncelerini ve de duygularını satıyor yine bir şair bir kadına. Bir şair sarhoş oluyor kağıt kokusuyla. Bir kadın kırıyor bir şairin kalbini buruşturup attığı kağıt parçasıyla... Bir kadın bir şairi kağıt kokularına esir ediyor yine. Bir şair ağlıyor kağıdın başında. Kağıdında azca kelime bolca gözyaşı. Bir şair bir kağıda esir oluyor bir kalemle. Dil oluyor kalem ve de sevgili oluyor kağıt, söylüyor da söylüyor şair... Güneş doğuyor güneş batıyor Kimin umrunda Şair her gece ağlıyor nasılsa, Kağıdında azca kelime bolca gözyaşıyla... |