KAYBETTİK
Bu bir kaybedişi kabullenişim
Enkazımı alıp senden gidişim…. Senle yokuşlarda bitip tükendik Dağlar arasında düzü kaybettik Kavgalar içinde yitip tükendik En güzel ikrarı sözü kaybettik Çevremize dertten bir duvar ördük Olacağı bile olmaza sürdük Hatayı yanlışı kusuru gördük Gönlümüzce bakan gözü kaybettik. Ayrı bedenlerde birlikte atan Tek yürek olmuşken cana can katan Bizi bir arada sımsıkı tutan Cevheri yitirdik özü kaybettik. Bölük pörçük olduk işte dağıldık Sen bir yana ben bir yana yığıldık Hasrette tükendik gamda boğulduk Vuslata götüren izi kaybettik. Felek saatleri hicrana kurdu İklimler dört mevsim hazanda durdu Ayrılık rüzgârı esti savurdu Kışta kıyamette yazı kaybettik. Yenildik sonunda galiptir felek Kırıldı kolumuz büküldü bilek Ne arzumuz kaldı senle ne dilek Esrarı gizemi gizi kaybettik Gönül bahçemizin soldu lalesi Söndü sevdamızın nurlu halesi Küllendi bu aşkın hisli şulesi Ateşi ocağı közü kaybettik. Yorumsuz düşlerde çıkmaz fallarda Başka sevdalarda başka kollarda Ayrı sokaklarda ayrı yollarda Aynı şehirde biz bizi kaybettik. Hasan Hüseyin YILMAZ Nuray ÇAKMAK’a şiirime ses olarak değer kattığı için teşekkür ederim.. |
Güzeldi Hasan Hüseyin Hocam.
Tebrik ediyorum.
Muhabbetle selâmlıyorum.