Yönüm sen
Okum doğru yönü buldu
Doğru yönüm sensin Yolum doğruya çıkmaz Yoldan sapar okum sensiz Kağıt huzurdur, kalem kargaşa Yazdıkça son bulur içimdeki karmaşa Silgi kaostur, elim kanun Güçler birliğim sensin, gerisi yağmur Şimşekler çakar şair şiir üzerine Kaç akın düzenledim gönderdim üzerine Ya yok olursun içimdeki aruz veznine Ya da hüküm sürersin toprağın özüne Bir anıt dik kalbime yankılansın bin ağıt Bir mektup yaz darmaduman olsun kağıt Şair için zaman cezadır ilham ise yakıt Tüm yakıtımı sana tükettim her saniyemi yakıp Aşık yakın sanar aşkı, yakınmadan sever Şair yakınsa da aşkının yakınında gezer Kavuşamamaktan nefret etmesin hiçbir aşık Uzaktan sevmek varken kavuşmak neden ? |