UNUTTUM
İLK KEZ ELİNİ ÖPEMEDEN ANNELER GÜNÜNÜ
KUTLAMAK ZORUNDA KALDIM. ANNELER GÜNÜN KUTLU OLSUN ANNECİĞİM. MEKANIN CENNET OLSUN Hele dön de bir bak! bizleri nasıl, Nasıl bir hasrete sürüdüğünü! “Çıkıp gel!” diyesim geldi, velhasıl; Unuttum, Rabbime yürüdüğünü! Şimdi boş olsa da döşekli köşen, Hala durur içi su dolu şişen. Ekmeğin sanırdım ocakta pişen, Unuttum, Rabbime yürüdüğünü! Seni hayalime koymak isterim, Sarılıp kokuna doymak isterim, Sesini içimde duymak isterim, Unuttum, Rabbime yürüdüğünü! Belki duyar diye oğul sesini Rüzgâr sustu, tuttu kuş nefesini Topraktan yapılmış son kafesini Unuttum, Rabbime yürüdüğünü! Coşari’yi biraz yorayım dedim. Ana hatırını sorayım dedim. Öpüp kucaklayıp sarayım dedim. Unuttum, Rabbime yürüdüğünü! İbrahim COŞAR |