Aşk Bozumu
Mevsimin dönencesinde
gamdan vurdu yine paslı ve o dost görünümlü ibre, Ekim sonu hazan ortasında. Bak ben yine "belirsiz"liğin ve karabasanların bağ arasındayım, bir başıma yalnız. Ahhh ah! Nasılda üşüyor tiyenğim! Sonbahar güneşiyle usul usul soluyor renğim! Görmezmisin ey yar, görmezmisin? Sıtmayı sen verdin kanıma, kinin’im sensin. Gel; gel ki şifam sen’lensin yoksul dünyam sen’le zenğinlesin. Ben, hep hasret biçtim nadasa bırakılan aşk’tan. Soylu sabır, "elbet gelecek bahar"sa, ve en delikanlı mevsimse kış ve biteviye vuruyorsa zemherini ayazını yüzüme yüzüme, yine de bileyim......, bileyim ne olursun; vuslat’mı var bu aşkın, bu hasadın sonunda? Yoksa; Şarabı içilip posası atılan benmiyim? Bu acı "bağbozumu"nda.... 27:10:2014/08:05:2015 |