Yeniden
kahvaltıda baktım yine gizlice
çayımı dolduran titrek ellerine kimbilir dedim bu kaçıncı bardak kaçıncı reçel sürüşün ekmeğime ve kaçıncı bakışın gözlerime sevecen endişeli iyice doydum mu diye ah! yine o acıtan yine o parçalayan sızı içimde her geçen yıl geldiğimde biraz daha derin biraz daha çoğalmış çizgileri gördükçe o gül yüzünde sebebi benmişim gibi kahredip duruyorum kendi kendime dayayıp da başımı göğsüne kokunu çeke çeke içime kucağında uyumak bencilce belki biliyorum ama ben yeniden çocuk olmak istiyorum Anne. Sezer Ergör Cülcüloğlu |