suskunluk
geçmiyor bir türlü bu suskunluk
badem gözlerinde hep bir sis var kahkahalarında sızlayan bir yara mutluyum derken bile yorgun cümleler var mevsimler birbirini kovalıyor günler su gibi akıp geçiyor yalnız yüreğinde fırtınalar kopuyor geçmiyor bir türlü bu sukunluk bakışlar hep siyah beyaz tek düze dokunsalar şimşekler çakacak gözlerinde yalnızlığın gölgesi yapışmış bedenine geçmiyor bir türlü bu suskunluk kirpiklerinde çıkmaz bir yol var ay gibi parlak gamzelerinde cevapsız sorular var geçmeyen bu suskunluğun ardında hapsolmuş bir yürek var hapsolmuş bu yürekte şafak vakti hiç gelmeyecek aynur ekinci |