GECENİN KARANLIĞINDA ARANMAZ GÖLGEyanımda yokluğun yüreğimde sensizliğin çaresiz bir derdin pençesinde kıvranıyorum közlendi bedenim hasretinle yanıyorum sevginle soruyorum seni gelen gidenden söyle hangi bilinmezlerdesin yokluğunda karardı dünyam bir akşam üstü gelir misin senden bir haber alsam mutluluğum için o da yeterdi özleminle kanarken sol yanım bedenimi terk ederken canım söyle ey sevgili nerdesin yaşarım düşlerimi zaman aralığında uzanır ellerim gecenin karanlığında bir yanım uçurum bir yanım sensizlik kaparım gözlerimi kalırım öylece yatağımda aşarım engelleri yüreğimde birbir sensiz her gecemde kopan fırtınalar eşliğinde bastırırım içimde yalnızlığın sessiz çığlıklarını yüreğim asılı kalır gözkapaklarımda aldırmam kıyılarıma vuran hasret dalgalarına çıkan her fırtınada savrulurum alabora olur devrilir sandalım gülüşünle hayat bulurum gidişinle hazana döndü yüreğim kalmadı yaşamın anlamı aldığım her nefeste gülüşte bir şeyler eksik sen yoksun iş te yokluğuna inat yaşattım seni içimde gidişinle suskunluğa gömüldü düşlerim ben bende seni bedeninden bedenime karışan teri sevdim döktüm içimi kelimelere yine de anlatamadım sana sevgimi az mı tavaf ettim yüreğinde tövbem kabul olsun diye taptaze acılarımı koydum sepete ödedim günahlarımın bedelini biliyor musun artık bende yokum benden duy istedim yine de söylemeden geçemiyeceğim seni çok ama çok sevdim bir gün olur da aklına gelirsem işte o gün hatırla seni seven beni olmasam da yanında gözlerinden akan yaşlarla ... Refik 04 . 05 . 2015 İstanbul |