KAN BÜRÜDÜ BUGÜN
Kan bürüdü bugün gözüm yaşını
Boz bulanık akan seller gibiyim Gam kederden kaldırmadım başımı Yitirdim kendimi eller gibiyim Bir tabip aradım derin yarama Al yeşil sarmadım baht-ı karama Kahpe felek girdi dostla arama İçi zehir dolu ballar gibiyim Konmadım bir dala beyhude gezdim Çoğaldı kederim okuyup yazdım Çıktım bir yüceden kendimi süzdüm Vakitsiz sararmış güller gibiyim Yüce dağ başında donar ağlarım Pervaneler gibi döner ağlarım Bir güzel elinden yanar ağlarım Ateşin yitirmiş küller gibiyim Ararken yitirdim bütün varımı Bir umuda bağlamıştım karımı Silemedim kederimi zarımı Mızrabın yitirmiş teller gibiyim Bir güzele varam dedim olmadı Bir gün olsun yüzümüze gülmedi Ne kadar uğraştım çilem dolmadı Hep çıkmaza varan yollar gibiyim Hiç haberim yoktur geceden günden Bir tara dalmışım ezelden dünden Hiç umudum yoktur sonra bugünden Gövdeden ayrılmış dallar gibiyim Malum-u Hakk’tır halimiz bizim Bu gerçeği söyler dilimiz bizim Bilmem nerde kalır ölümüz bizim Gözümle toprağa eller gibiyim Eydür Emrah bildim artık sonumu Giydim üzerime cepsiz donumu Haydar-ı Kerrar’a döndüm yönümü Hakk yolunu bulmuş kullar gibiyim 18 Nisan 2013-Perşembe |
saygılar