Ait değilim
Adilane addedilen düzeneğin
Çok uzağında,
Meylederken o devinime,
Var olmanın külfeti
Derken kıyısı adsız dünlerin
Yürürken yana yakıla.

Uzağında tüm imgelerin
Sureti karanlık gölgelerin…
Köşe başında el açmadım ki
Sanır mısın ki yüksündüm sevmekten.
Sevilmek ya da nefret
Hatta nice dirayetsiz sanrı
Sinemdeki garip sancı;
Adı ha aşk ha külfet,
Ne varsa yordanası
Uzağında ya da uzağımda
Döngünün son çeyreği,
Sadece isimsiz bir hikaye.

Boyunduruğu üçüncü şahısların
Kıymet bilseler keşke
Sıradan ve müptelası
Nemalandırılan ve
Sükutu mesken eylemiş,
Uzak yine de
Kim bilir kimler tutsak
Fazlasıyla yeknesak olsa da
O keskin bıçak
Ortasından böldü ömrü bir kere
Ellerimle usul usul dokunmuş olsam da
Eremediğim nihayet.

Resmi çizdim boş bir sayfaya,
Beyaz ve pürü pak idi
Görünen tek nesne
Erişemezken varlığına.
Kulağımda hala aynı şarkı
Nakaratı sen,
Dilimde ve ellerimde adsız yarınlar
Vakıf olamadığım ne varsa
Bilirim tüm bilinmezliği ile sırıtırken
O kaçınılmaz son
Varsın olsun erken..