PEŞİN SIRA (Ağıt)
Mekanın Cennet, Ruhun Şad Olsun
Neden diye soruyorum Sen giderken peşin sıra… Koşar adım yürüyorum Sen giderken peşin sıra… Yavruların teker teker Bakıp bakıp için çeker Kardeşlerin boyun büker Sen giderken peşin sıra… Boynu bükük eşin ağlar Ciğerini kara bağlar Yıkıldı tüm koca dağlar Sen giderken peşin sıra… Sevdiğinin ocağına Ateş koydun kucağına Yas tutturdun bucağına Sen giderken peşin sıra… Kara kader yazılıyor Düzen birden bozuluyor Sevenlerin üzülüyor Sen giderken peşin sıra… Bu mu senin tüm amacın Per perişan kardeş bacın Çökmüş döşe çıkmaz acın Sen giderken peşin sıra… Keşke böyle olmasaydı Umut gülü solmasaydı Eller bağlı kalmasaydı Sen giderken peşin sıra… Rüya olsa uyanılsa Günler aylar, yıl yanılsa Bu acıya dayanılsa Sen giderken peşin sıra… Kader dedik razı geldik Olanları Hak’tan bildik Ağlayarak baka kaldık Sen giderken peşin sıra… Mahir söyler kalem yazar Günden güne yaram azar Geçmez zaman, günler uzar Sen giderken peşin sıra… Mahir Başpınar |
Kurulmuş sineye yürek sev diye
Severken neden var riyalar niye
Kalem tutsun gayrı elimiz bizim