KIRIK AYNA
Elimde kalem
Bir uzvum gibi Şimdi ucunu açtım İnsandan taraf yine yalnız Anlayandan yana gizli Belki ondandır Kelimelerim hep kan rengi Bünyemde adım adım Her hece sırra kadem İçimde yıllanan o köprü Gece taşı şiirden Geçilirmiş meğer kadem kadem Gerçeğin ta kendisinden Bir mecazi yolculuk Şu ten kafesinden Şair, iki dünyalısın sen! Bir gerçek, bir mecaz Ve o gidip gelmeler Bir akış, bir gidiş Yol almış sayıklamalar Beynimde ivme ivme Yolda bir adam Bahanesi delilik Gözleri, Feri kaçmış, karanlığa gömüyor Anlamı darmadağın Işıkları arıyor Hayal, Parça parça bir oyun Birleşmiyor aynalar Elimde kırık kırık İçe geçmiş yaralar Elden düşünce kalem Parmaklarım üşüyor Ardımda bir adam Duman duman bakıyor Elinde izmariti Delilik, haykırıyor Artık eve dönüş yok! Kırılmış aynalardan |
yazan elleriniz, yazdıran yüreğiniz varolsun.
selam yüreğinize selam size.
selam olsun ilham denizinden esintiler getiren dizelerinize
saygılarımla