Çok Uzaklardan
Uzaklardan çok uzaklardan
Bir his duyuyorum. Beni kendine çeken, gizem dolu his... Korkuyla karışık bir bilinmezlik. Sanki, sensizlik, bensizlik... Bir his duyuyorum... Çok uzaklardan... Böyle bir çağrıya, Koşulsuz koşmam mı gerekir? Ya da beklemem mi? Deryada kaybolan, Bir damla gibi, kendimi bırakmam mı? Bir his duyuyorum, Çok uzaklardan... O, neylerse güzel eyler. Bunda bir şüphem yoktu. Kaderdir bizi sarmalayan, Bundan kaçar yoktu. Bir his duyuyorum, Çok uzaklardan... Ben neyim, kimim ben? Bilen var mı? Söylesem de sözümü duyan var mı? Uzaklardan gelen kervan, Haberin var mı? Bir his duyuyorum, Çok uzaklardan... (Bursa-Temmuz 2014) Aydın Çetiner |