BİLMEMBen köylü çocuğuyum ellerim nasır Yorgan yündür hala döşeğim hasır Halimi arz etmem zordur velasır Ojeli parmaklardan tutmayı bilmem Gölgesinde yetiştim ağa nın beyin bir Kuru çökelikle gelişmez beyin Kaderim kara yazar ölene değin Yüküm cever olsa satmayı bilmem Bir türlü geçmiyor feleğe hersim Ya dünya asi yada ben tersim Adetten töreden almışım dersim Ortalığı bir birinne katmayı bilmem Kokusu sinmiş üstüme toprağın tozun Geceler az geliyor günlerim uzun Ben bıktım sesinde şu çil horozun Gün otasına kadar yatmayı bilmem ÇAĞDAŞİ oturmuş dertleri sayar Sonradan görmelere tam oldum ayar Esirge lafını bak eller duyar Dururum arkasında yutmayı bilmem |
Duyarlı yüreğin var olsun sağol varol