mutlu gün yüzüzaman denen dünya mekanında sarhoş gezer insanoğlu , değil midir ,hiç bir şeyin farkında aşk şarabından içerken ben yudum yudum zehrin tadı neden yok dilimde damağımda hep var olmak için doğmadık mı neden çalışırız tamah ile şu iç kuruşluk dünyada baki değiliz hiç birimiz kör olasıca hayat , çok kısa yaşam denen acı dramlar sahnesi oynayanlar kukla olmuş , ölmüşler viaggi gibi hepside kaza da düğüm düğüm olmuş hep şu kaderin ağları dolam dolam ipler neden dolanmış boğazımıza bazen alışırsın kendi kendinle konuşmaya delice bir aşk-ı, kötü olsa da hazırsındır , dolu dolu yaşamaya biri gelir kalbine bir hamle ile bıçak vurur biri giderken sırtında hançer unutur ıskalanırız hep şu kör olasıca hayat da mağlup oluruz hile dolu ,dünyadaki insanların cambazlığına kapanmaz bizdeki derin mevzu çıbana dönüşür zamanla kanayan yara aşk acısı kabuk tutar , alışırız , bizlerde bir gün yüz tutarız unutulmaya kader denen yazgımıza hükmümüz yok ,çünkü biz hep aciz kullarız yürekten gelen sevdanın bedelinin mükafatını ,her gün hayatımızla öderiz birleşmeyen kalplerin bile bu dünyada hiç mi hiç yaşamaya bir tek şansı yok mutlu gün yüzü görmeyen insanların sevilip sevmeye de mi hakkı yok yere düşen yıldızların bir ay gibi , güneş gibi bir ilgiye bir sevgiye canı gönülden ihtiyacı çok şiir yazar c. ceylan yılmaz |