-ÇOCUKLUĞUM-
bir gün
durgun gördüm babamı sordum hayırdır babam üzgünsün! seni sıkan bir şey mi var bugün? lise o dem dersler netameli hani gönül ki biraz çalkantılı o fasıl serde ergenlik var dalgalı bulutlu martılarla yarışıyorum gün o gün almıyorsa oğlunun kafası neyleyim ben der matematikçi dedim! a babam bu mudur üzen seni elindekini hazret bilirken kabahat neden eylemiş birden? bir cevap ki şüphesiz hayali modda özenerek hayali’ye densiz öz eleştiri bâbında sessiz haytalık zamanlarımdan bir iz. L.T. |
Saygılarımla...