ÇOCUKLUK VE GENÇLİĞİM (18)

Geçmişime döndüm ben bir biçimde.
Hatırladım birden çocukluğumu.
Yeniden yaşadım her gün içimde.
Eskilerde kalan mutluluğumu.

Dünyaya gelmişim bir köy evinde.
Aylardan Ağustos ya da eylülde.
Doğrusu nedir ki, onu bilmemde.
Bilirim kırlar da hep koştuğumu.

Çocukluk dönemim çok çabuk geçti.
Annem babam bana okumayı seçti.
Uzaktaydı okul zor bir süreçti.
Hatırlıyorum hep yorulduğumu.

Eskinin kışları karlı olurdu.
Okul yollarını hep doldururdu.
Bazen de fırtına bizi vururdu.
Unutmam baş üstü savrulduğumu.

Başka iki köyün ilkokulunda.
Dört sene geçirdim okul yolunda.
Ordu Merkezine gittim sonunda.
Bilmezsiniz şehri ilk gördüğümü.

Sonra ortaokul ve de liseyi.
Orta Öğretimde altı seneyi.
Burada öğrendim aşkı sevmeyi.
Ve ilk kez sevdaya tutulduğumu.

Biz köye giderdik yaz tatilinde.
Serinlerdik Turna Suyu içinde.
Hatırlarım fındık bahçelerinde.
Sabah akşam hayvan otlattığımı.

Daha sonra yüksek okullu oldum.
Kemale ermeyi burada buldum.
Yetmişli yıllarda çok zordu durum.
Olaylar içinde okuduğumu.

Yalanım olmadı asla sözümde.
Hile hurda yoktur benim özümde.
Kalbimin dediği vardır dilimde.
Yalanım yok bilin doğruluğumu.

Liseli yıllarla başlar olgunluk.
Uğraşı yoluna biraz uygunluk.
Türklük hedefinde tam bir doygunluk.
Herkese duyurdum Türk olduğumu.

Türkçülük sentezi Türk’ün Ülküsü.
Bu bir büyük ülkü yaşam öyküsü.
Dillerde söylenen Turan Türküsü.
Anlatır Atamla buluştuğumu.

Üniversiteden sonra çalışma.
Bu hayat yolunda zora alışma.
Ve hemen getirdi işsel koşuşma.
Başka diyarlara yolculuğumu.

İş hayatı farklı başka bir dünya.
Dalıp gidilecek çok hoş bir rüya.
İşi öyle güzel benimsersin ya.
Gördüm iş içinde boğulduğumu.

Hem iş hayatım hem de evliliğim.
Huzurlu bir ömür buydu dileğim.
Çalışıp üretmek tek istediğim.
Bir de bilin derim şairliğimi.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 27/04/2015 Ptsi.
Yayın : 28/04/2015 Salı
www.edebiyatdefteri.com/siir/920516/