“SEN”-2-
Gönül kafesinde konuksun canan
Bülbülün gülşende, seda’sısın sen Sevda ummanında, gönüldür yanan Bir nazlı dilberin, eda’sısın sen Aşkını anlatan, ey dili beste Bakışın gönlümü, yakar aheste Çağırırsın diye, kulağım seste İçtiğim her mey’in, badâ’sısın sen Eşsiz kokularla, sardın ruhumu Şu garip aklıma sokma mefhumu Ölmeden öldürüp, deme merhumu Mutlu sevdaların, vedâ’sısın sen Gönül yangının da, eselerinde Yalansız bir aşkın, heselerinde Boğuldum mutluluk, buselerinde Kutsal duyguların, feda’sısın sen Tutulmuş, ram olmuş, çilegahlarda O yüzden her gece, ah la vahlarda Çıkmak sokak olan güzergahlarda Bülbülün en güzel nida’sısın sen Leyla bakışını, özgür bıraktım Gönlü ateşlere, sen diye yaktım Bu sevda yüzünden inan çok çektim Şu geçen günlerin, hada’sısın sen Lüzumsuz o canan, muhlis olmalı Zor gününde gelip, seni sarmalı İki can biz olup, sevda dermeli Bütün duyguların, mada’sısın sen Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ ETEK YAZILARI Seda: Ses Eda: Naz,cilve, tavır Badâ : Bardak, Kadeh ESE: Yarı yanmış odun HESE: Doğru, gerçek RAM: Boyun eğme Nida: Haykırış, uzaktan gelen ses Leyla: Gece karası Hada: Haydi, eyvah MADA:İstek, arzu, iştah Muhlis: Dostluğunda ve inancında içten, samimi olan |
ANLAMLI DİZELER OKUDUM ÖZÜNE SAĞLIK