yazılacak ne kaldı
yazılacak ne kaldı ki sevdiğim
dilimin ucunda hep yalnızlık var bu kader değişmez benim bildiğim evvel-ü ahirde hep ayrılık var felek ateşiyle kavurdu bizi koydu eleğine savurdu bizi bin bir acılarla yoğurdu bizi yıktı gönlümüzü bir gayrılık var Nuran’ım sen koma gönlünü derde daha kapanmadı bu kara perde ömrünün nihayet bulduğu yerde ezcümle o yerde bir hayrîlik var |