Geceleri Oturup Karanlığı İzliyorum Belki Gelirsin Diye
geceleri oturup karanlığı izliyorum
o vakitlerde sen gelirsin aklıma asi yüreklim işte o zaman bir hüzün çöker üzerime askım sen yoksun herkes işte o zaman kimseyi görmüyorum ben içimi bir hüzün kaplıyor gecenin karanlığında ve ben o zaman ölüyorum san ki asi yüreklim içimi bir acı kaplıyor sevdam sensizlikten hasretim bende görmüyorsun neden bu zalimlik bana söylermisin asi yüreklim sevmek bu kadar neden acı veriyor söyle sevdam sen hiçmi sevmedin beni çokmu zordu beni sevmek sevdam neden beni görmemezden geliyorsun biliyormusun asi yüreklim sevdam bu çok acı bir sevda buda beni öldürüyor işte oysa ben seni çok sevdim hasretim bu ne kadar acı biliyormusun asi yüreklim bak sevdam içimde bir volkan kaynıyor bir deli rüzgar savuruyor dört bir tarafa ben savrulmadan gel attık gel asi yüreklim ben sensizlikten savruluyorum sevdam sen yoksun sen yoksun müzeyyen yavuz |