Yüz akındı şu gençlik seni yolda bıraktı
Aşk ise yaşamadın senden çok çok ıraktı
Hayat denen şu yolsa pek virajlı kıvraktı

Salamadın el gibi eşeğini çayıra ...
Diyemedin bir türlü vara mevlam kayıra

Dilin başka desede yürekte başka sızı
Hep kış gibi yaşadın göremedin hiç yazı
Gençliğinse gitti bak sandın sen kader yazı

Salamadın el gibi eşeğini çayıra ...
Diyemedin bir türlü vara mevlam kayıra

Geçti ömrün yazmakla tanıyanın kaç kişi
Yoktu mevki makamın yüklediler çok işi
Görenlerse sanır ki ağzında kendi dişi

Salamadın el gibi eşeğini çayıra ...
Diyemedin bir türlü vara mevlam kayıra

Onyedinde çiçektin yirminde kuru daldın
Yıllarca bir sap gibi ortada susuz kaldın
Kâh ağladın kâh güldün derdini içe saldın

Salamadın el gibi eşeğini çayıra ...
Diyemedin bir türlü vara mevlam kayıra

Bilmezsin ne bir oyun ne de hiç bir eğlence
Millet zevki sefada sen çalış gündüz gece
Yazsanda kim anlar ki ? Olsanda sazda hece

Salamadın el gibi eşeğini çayıra ...
Diyemedin bir türlü vara mevlam kayıra

Yaşamadın hiç aşkı şiirlerde yaşattın
Hayalinle süsleyip gerçek gibi hep sattın
Nefsin ise ölüydü ölmeden ölüm tattın

Salamadın el gibi eşeğini çayıra ...
Diyemedin bir türlü vara mevlam kayıra

Şair sandın kendini yazdırdı kalem neler
Sanki hayat kimini ince elekten eler
Anlatsam hece yetmez ulasan dağı deler

Salamadın el gibi eşeğini çayıra ...
Diyemedin bir türlü vara mevlam kayıra

Yorasın bundan böyle tüm her şeyi hayıra .

25 / 04 / 2015

T.C Orhan TAMTÜRK