DON-İSKELET MECALİ
oturur bütün zaman suçları
dağılır genç kadın ruhları üşür avuçta çocuk yüzleri gece örtünmüş korku cehaleti ıslanmış yarı çıplak düşleri uyutur mavi gülüşlü renkleri herkes zaman içinde kaybolur her şey bir gün eskiye döner uçurum sevdalısı olup çıktı alaca kabusun yolcu seyri yaşın tutunmuş dilde kederi çalınır uzak illi seher mani kayıp bulunmuş yaşların sesinde dost ilinde çalınmış sahte ömre kapanmış yollara secde gülleri güne çekilmiş yağmur sesi ılık buluşlu yüksek tepe kuşları , çağır konsun avucuma aşıkları alçak uçtu kanat çırpışları yüksek çakılmış gömü oruçları kahkaha tutmuş düşmüş alnı dillere boğulmuş derin yarası kaçın on dördü mermi karası oturmuş yiğit alnı kucak bebesi yaşın nem kalmış soran obası çağırma anamı uyusun sabahı zaman kimi tanır kimi unutur yaşamda insan kanlı soyunur çıkılmaz seyre yaşam hastası düşmüş kollara cahil tavlası uykuya misafir çıkmış yolları kapı çalınmış uyandır dostları bahçede sulak olur yaylası güzel sanır şımarır hastası , |