Tanrıya Şiirler/ Yedi Kıtada Yeni Hayat
Tanrıya;
Hem faniyim hem baki serap tüten çölünde Hainsin sattın beni kimsesizler ilinde Azadı yasak köleydi yüreğim sana Aynada yok olan suretsin baksana Mahşerin kapısından arz ile girdim içeri Bilcümle mutabık ben kötü ah ben serseri Bu mısralardır hin kokan hikâyenin sonu Cennetin hülyaymış sırat geri dönüş yolu Zehirli bir yaraya tefekkürle elimi sürüyorum Tüm gücünü kaybetmiş bir kervan görüyorum Medar olmuş sözlerin hain çıkmış usumda Tek başımayım ey kavmim uslanmam biliyorum Ruhumu satıyorum katlime yok pahaya Açıyorum gönlümün çıkınını sarp semaya Saki ağırlıyor kandan kızıl firdevsleri Şair Hayâm durma diyor haydi gir içeri İçimde özgürlüğün tözünü tutsak tut an Yârim deyip taptığımın özünü anlatan Sözü görünenden öte söylerken hayatı Yedi mısrada baştan yarattı kâinatı Tamer Barış ÜLGER Anlama manayı kattı o an bilinç çizgim Özgürlük zincirsiz olmazmış be cahil bilgim Başım gözüm üstünesin artık ey maarif ölüm Uyan Ashab-ı keyf uyan Anka kokan külüm İçimdeki evren kahverengiden kırma sarı Sonun başlangıcıdır sonbaharda şita karı Bir nefes daha istiyorum şöyle dolu dolu Ekilmiş tohum gibi bekliyorum ilkbaharı |