1002-YANDI MEŞALESİ…
koyup da gittin ya canan bak gör hal çok yaman
kahra da soktun ya an an bak gör hal çok yaman özüne sükut ekledim içteki yananın gönlü feryadı taşımaz kahra çok kananın başıma altın taç ettim bir nebze ananı nice dertlere de düştüm uğrunda cananın sensiz kaç ay geçip gitti gönlü oyaladım hırsa kulağı vermeden onur kovaladım bil ki hükmü çizmiş kader Mevladır dermanı acı içten geçene dek kalbi ofaladım gördüğüm andan bellidir kalp taşır suretin nice pak hayallerimi yok etti şirret’in iki gönlü kalpte taşı versin hak fermanı çok zor değil ki diyordun yas tutmaz siret’in Allah’ı kalben zikret ki hak girsin rüyana İtikatla yaklaş hakka hikmet çok sayana bu gönül telaş içinde bekliyor sarmanı bir ışık yak ki garibe ancak can dayana ağıtlar düşsün yakandan gönlünü terk etsin hasret girsin öz içine aşkım sana yetsin senin aşkınla meşk etim kaybettim zamanı tutuşalım el ele ki gada bela getsin gönlü muhkem tut kaçma ki buluşak yar afta uyup el alem ağzına kalma ters tarafta ulvi mutluluk içinde geçelim ummanı hikmet için buluşalım seninle A’rafta aşkın hep kördür kısmeti vuslattır kölesi çektiğimiz yeter artık bitecek çilesi el kol bağlayan iblisten kurtardım harmanı cananıma erişmenin yandı meşalesi… (20.04.2015) AZAP… |