Dağların hikâyesiYağmur oldum yağdım dağlara kırlara Bahar yaz geldi Ve ben! Bereket oldum dağlara, dağlardaki ormanlara Biraz ‘da, güneş ol dedi dağlar Güneş oldum. Doğdum dağların üzerine Baktım’ki, dağlar sevincinden ağlar. Ağlama dedim. Nasıl ağlamam dedi. Gelmedi bu güne kadar buralara senin gibi biri dedi dağlar Sevindi. Sevincinden yüzleri güldü. Dağlar çiçeklendi bozkırlar yeşille bezendi. Güllük gülüstanlık oldu oralar. Çoban oldum dağlara. Dolaştım elimde kamıştan bir kaval yaylalarda Ben ağladım! Kavalım ağladı. Dağlar taşlar ağladı Kayalıklardaki kartallar üzüldü bana. Kayalıklar yankılandı. Rüzgâr oldum estim bilmediğm yerlere doğru Dağların kokusu içimde Dedi dağlar arkamdan güle, güle Ağladı dağlar arkamdan, artık gelmezsin diye Ve! Buruk anıları kaldı dağların bende. 20 Nisan 2015-04-20 Ahmet Yüksel Şanlı er |
örgüsü,kurgusu harika.Eserin her zamanki
tat ve güzelliğinde.Bize de okumak ve
kutlamak ve de alkışlamak kalmış.
Kutluyorum yürekten,yalansız,riyasız.
Gönlün abad olsun ve de huzurla dolsun.
Yüce Mevlâ’ya emanet olasın.
Sağlıcakla kal,muhabbetle kal ve de hoşça kal