0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
879
Okunma
Ben bu hallerimi iyi bilirim.
Önce hafiften karın ağrısıyla başlar,
Sonra derin bir iç çekiş...
Kimseye zararım olmaz.
İki metre karelik odamda,
Sadece kalem konuşur.
Ve mürekkep kokusunun sarhoşluğunda,
Kadehler geceyle tokuşur...
Ben bu hallerimi iyi bilirim.
Yinede düşünmeden edemem.
Hayatın derdi tasası sarar etrafımı.
Solgun, rutubetli duvarlar güler halime,
Kartpostalını astığım şehir ağlar,
Söndürür ışıklarını üzerime...
Şimdi bütün hayaller karanlıkta.
Ve gözlerim; içimi titreten ezan sesiyle,
Sabahı selamlamakta.
Ben bu hallerimi iyi bilirim...
5.0
100% (3)
