GECEGece, bir parktaydım. O, parktan mis gibi kokular geliyordu. İçimi bir huzur kaplamıştı. Orada, bir den çok çiçek vardı. Dokun diyordu bir ses bana dokun. Duydum ve uzattım parmaklarımı. Dokunmaya başladım. Yaklaştım çiçeğe sordum. Sen kimsin kimdensiniz dedim. Dediler biz yazdan kalan güzelliğiz. Bizi yakın edendeniz. Rabbimden gelen bir güzelliğiz dediler. Heryer yemyeşildi. Sorguya çektim. Dedim, Görüyor musunuz beni? Evet dediler. Çiçekler dokunduğum ellerimi tuttu. Sen nilüfer çiçeğisin. Narinsin. Kırılgansın. Ama sen bizim gibi değil. Sen bir insansın. Sakın bizi koparma. Sadece dokun ve düşün.? Neyi dedim! Rabbimizi dediler Düşün ve şükret her haline...... Nilüfer Homça.....Şiirlerim Ve Ben..! 17.4.2015...09:29 |
Şiirin içindeki sevdalarda gizemlilikle duygu ön plana çıkmakta…
……………………….…………………. Saygı ve Selamlar..