BEN BU BOŞA GECEN ÖMRÜMDEN UTANIYORUMNe gadar cahilmişim Hiç düşünmedim öbür alemi Ne hikmetse boş işlerde aramışım neşemi Gec de olsa Anladım neşe huzur ibadetin temeli Ben bu boşa geçen ömrümden utanıyorum Sacma sapan işlere bel bağlamışım Yalan dünya malına kanmışım Onuda zaten kazanamamışım Bizi yaratanı nasıl ihmal etmişim Ben bu boşa geçen ömrümden utanıyorum Bu güne kadar geçen ömrüme çok yazık Gecmişte yaptıklarım gelince gözümün Önüne Bin bir ceza az gelir versem kendime Ben bu boşa geçen ömrümden utanıyorum Bilerek veya bilmeyerek Sapmışım doğru yoldan Allaha inanmışım ama sadece dilimle Nedense gitmişim hep şeytanın izine Ben bu boşa geçen ömrümden utanıyorum Utanıyorum yaptıklarımdan Hep yanlışmış yaptıklarım Harammış baktıklarım Günahmış sözlerim Batılmış inandıklarım Ben bu boşa geçen ömrümden utanıyorumm Yaşım kırk yedi olmuş Anladım geçte olsa İnşallah günah işlemem bir daha ömrüm olursa Yaradanıma köle olurum rabbim beni bağışlarsa Ben bu boşa geçen ömrümden utanıyorum Yüzüm hiç yok Allah’tan af dileyecek MURAT söz veriyor inşallah bir daha günah İşlemeyecek Bugüne kadar yaşadığım kırk yedi yılın Üstüne bir çizgi çekecek Şimdi ben bu boşa geçen ömrümden Çok utanıyorum.... MURAT KAYA |