Döngü
Hani susarsın ya bazen
Icin küfreden bir ergen edasında Yuregim yorgun düşünür sus diyor konuşma oyle boşu bosuna Benliğim kibrinden taşıyor oluk oluk Ah ben insanoğlu Ogrenemedim bir turlu doğruluğu Kırılır Incinir de insan Korkar kopmaktan affeder acısı geçtiğinde kalbinin Kazanır yeniden Mutluluk budur der Kıymet bilinir yerli yerince |