YAŞAYANLAR (sende kaybolsaydım)
I
Ölmek mi ? Ölüm mü her yerde yalnızlığın iniltisi duymuyorum başka bir sesi seninle konuşuyorum seninle ağlıyorum seninle gülemiyorum delice kendime gülüyorum ne olur geri ver benliğimi hükümsüz yaşatma beni yabancıyım şehrimin sokaklarına tanıdık yüzler artık düşman bana... bütün sokaklar seni konuşuyor bütün yüzlerde seni arıyorum seninle gitmiş benliğimi ve hayalin gelir karşıma yaşanlardan önce can çekişen ruhuma ’ Umudun kaldı mı benden başka ?’ sende kaybolsaydım hiç bulamasaydın beni seninle yaşardım seninle ölürdüm ne olur geri ver sensizliğimi geri ver özgürlüğümü mahkum yaşatma beni II neden sonra karışıyorum hayata en saf halimle karşıyım hayata kayboluyorum kayboluyorum korkuyorum yaşamın kıyısına vurmuş bir adam yürüyor şimdi her adımda kaldırım arası kuytulara sıkıştırıyorum korkularımı saklıyorum çaresizliğimi bahane arıyorum korkaklığımı gizlemek için kavgaya çarpılıyorum suretsiz yaşayanlara yaşayanlar vuruyor kahır pençesini bakışlarından medet bekliyorum çaresiz çok mu çirkin soğuk duruyorum dünya vitrininde artık, mülteci ruhuma en güzel bedenleri giydirin bundan böyle bende sizler gibiyim... III sormayın ne olur bitti sessizim yaşıyorum işte yetmez mi şimdi gülüyorum yaşayanlar gibi... ULVİ CAN YOLDAŞ |
Sevgi kokan şiiri Beğendim…
İyilikler dileyerek Kutlarım…
………………………… Saygı ve Selamlar..