Uçurum birikiyorken insan kalmak cehdindeyim Kendime hürmeten varlığımı bekliyorum Aradığım beni bulsun ümidiyle Hamle üzerine hamle susuyorum Buz üşüyor tenimde ateş külleniyor sesimde Bir hüzün kadar sarhoşum gerçeğe Bir akıl kadar aciz Ey beni bilen benler Bir şey biliyorsanız benim adıma Konuşun işte uçurumlarıma....
Varlığın vakti saatiyle beklenen hayat Ey içerinin muhkem sükutu Bir çığlık olup çık gel Geldiysen adam akıllı sev Sevdiysen gönüllü olmanın safında dur Hain olma zalim olma zulmü seyreden olma Adam ol Aç kal susuz kal açıkta kal Ama alçakta kalma Alçak olma Ey içerinin muhkem sükutu Gelince gelmenin hakkını ver Vermek cenneti almanın ücretidir...
Kendimin sağına soluna baktım bir Bir de sevmenin sağına soluna Anladım ki Zor bir yaşamakmış hakkını veremeden susmak Yahut biheva konuşmak Oysa Emeğin zayi olduğu kalbin yamalı bohça olduğunu Güvenin kırıldığı muhabbetin intikam doğuracağını Bilmekten geçiyordu insan olma macerası İşte sağın ve solun saklı sırrı Bu sayılmasız varolmaktan başlıyordu...
Canımın içi kurudu Evveli sağlık olsun dediğim yarınımla birlikte Öldü nefes alıp vermekteyken henüz Ben çok silahşördüm pür akıl Haklamıştım bir çok meseleyi Her beklentimin kazanç hesaplarını Matematiğin imkanlarıyla Helalim olsun diye haramları bile mazur gördüğüm için Hepten yanıldım Yanıldım hak ve hakikatin yaşanılırlığını tehir ederek Ben buyum işte İnsan olmanın acziyetiyle Bir çok hatanın günahın gümrahlığıyla Varlığını peydahlayıp Hala tumturaklı tövbe edememiş Ve kendini bağışlayıp bağışlatabilmiş değilim...
Çeşitliliğimi çaşıtlık olarak anladılar Anladılar ki onların gizlerini gözlerine söyleyeceğim Kalplerinde olup biteni jurnalleyip akıllarına Vicdanlarını çökerteceğim Oysa ben güzeldim iyiydim doğruydum ve nadideydim Onların kirliliğini bağıracak kadar cesurdum da Ama onlar kibirliydi hökelekliydi Hafakanlarıyla horkutma çıkarıp Haksız olduklarını haksızca susuyorlardı Ben onları rahatsız ettim Çünkü ben beni var edenin ayetiydim Ve yenilmez bir orduydum...
Bakış açısı değil midir Hükme rızalığımızı kavileyen Ve bizi durduğumuz yerden bakıtıp Kim olduğumuzu faş eyleyen Bu sebeple Bir yerde durmadan Tek bir aklın adamı olmadan Renklerin seslerin şeklin şemailin Zamanda ki değişkenliğini Ve dahi Sahiciliği bilmenin geçerliliğini ikmal etmek İçin çok yerde çok akılla susmak Gerekir maslahatı gözeterek...
Sükseli bir yalnızlıkken aklım Aşırı uçları olan fikirler ordusu Taarruza kalkıyor Ben bu savaşın meydanıyım Aklımın iştigal eylediği gönlüme kadar zumlanan Mütemadiyen teneffüs ettiğim Bu umudu terennümle hala çok varım Acıkan ve muhtaçlığımı kışkırtan Her vaktin köleliğini ürkütüp Tamahkarlığımı aşağılıyorum Annem bile annem değil çünkü Ben bu halin değili olsam Mesela gözlerimdeki her rengi kazıyıp Her sesin bulaşığını silsem kulaklarımdan İnsan olmama sebep sevmelerimi Ve azaltıcı öfkelerimi kirli nefretlerimi Kurusam Bir kaç kelimeyle de olsa şiir sayılır mıyım Bilmiyorum bilme görevimin ne olduğunu!
Gönüllü mutluluk dağıtan güzelliklerin katıdır Huzur denilen dağ Bir sussa kelime dökülür Bir konuşsa cümle namluya sürülür Gönüllülük esastır iyi ve haklı yaşamaya Her mutluluğun bir mevsimi Her mevsimin bir ikramı vardır gönlü kuşatan Ama her gönlün gönlünden akan sadece Arı ve duru şiirdir Şiiri olan gönlünü yaşamayı ve huzur dağının mutlusu olmayı Ömrüne işaretleyip gidendir...
Öfkemin haklılığını çoğalmak için Var gücümle vurdum aklımı nefsimin gövdesine Kalbimin canına okudum Aktım damarlarımdan demir katılığında Ben dedim ben olmayı göze alarak Ölmenin hizasında yaşıyorum Hesabın hasbiliğine inanarak Adalet diye bir yer varsa kaf dağında Sayıklamasın haklılığı İnsin şehrin şenlikli çocuklarına değsin Anne hüzünlerine bir Bulsun mazlumun ahını Ayırsın batılı aşklara bulaşan hadsizliklerden Bir türküyü delil tutsun mesela...
Köpekliğinin köleliğini tercihe şayan bulup Yaşıyor olmanın acziyetine inerek Kendiliğine asla tenezzül buyurmayan bu hilkatin Eğrilen hizasında eğilip bükülen ey Hangi kitap kurtarır seni hangi resul rehberin olur bilmem! Ama bu hal üzere ölürsen Hiç yaşamadığın bir hayatı ölmüş olacaksındır
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Muhasip Akıl ve Muhteris Kalp şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Muhasip Akıl ve Muhteris Kalp şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.