sahra çöllerinde aşk
şu an resmin ellerimde
yıllarca sakladığım yerde rengi soluyor o an baktıkça resmine gül yüzünün ahenginde gözlerime yaşlar doluyor bir acı var yüreğimde sanki o an gönlüme mızraklar saplanıyor sensiz yaşamın , hiç mi hiç tadı tuzu yok , bu dünya da ki her şey sanki bana haram oluyor yaralı kalbim gibi , şu nadide bulunmaz aşk acımasız kaderin ağlarında heder oluyor beni ben yapan insanlık her geçen gün rüzgarın önünde savruluyor öksüz kalan garip halime nasılda aylar yıllar acımasızca son tekmesini vuruyor avuntu da bak şimdi gönlüm , uğrunda harcadığım ömrüm , her geçen gün yok oluyor umutsuzum ,ümit ettiğim yollarda benim gönlüm nasılda sarhoş ,bir serabın görüntüsüyle avunuyor belki sen çoktan unuttun beni bu gönül hala senin varlığın da hayat buluyor bomboş geçen zaman kıskacında adaletsiz dünya beni hem suçlu hemde maktul ediyor sahra çöllerindeyim ben EY AŞK susuzluğun yangını benim hep içimde , beni böyle kasıp kavuruyor şu üç günlük dünya meyhanesinde , gönül yanıp yanıp da aşktan nasılda alev alev tutuşuyor aşk aşk diyen , kader torbasında , talihsizliğim beni buluyor ne istedin tanrım benden , bir damla mutluluğa gönlüm hasret gidiyor. şiir ceylan .c.yılmaz |