Yıl 1975, Kıbrıs savaşı´nın dumanları hala tüterken,ben İstanbul Alemdağ´da askerim.Yunanistan´la, "Sismik araştırma gemisi Hora" yüzünden savaş çıktı çıkacak, o durumdadır.Birliğim aylardır Ömerli Barajı´nın korunması amaçlı ormanın içerisinde siperlerdeyiz..Yağmur sularının altımızdan aktığı,bitlerin; kanımızı emmekten artık patlamak üzere olduğu bir irilikte,çok zor şartlarda kırmızı alarm durumunda elimiz heran tetikte hazır bekliyoruz..İşte o anlarda aldığım o mektup beni bin kere vurmuş,sanki ateşlerin içinde kavurup yakmıştı..O ruh halimi anlatan aynı yılda yazdığım,sonradan düzenlediğim bir şiirimdi..Okuduğunuz için çok çok teşekkür ederim.Selam ve saygılarımla.

Yüreğimdeki..
Çaresizliğin girdabında,
Çırpındıkça..
Ağır ağır batıyorum ben..
.
.
Geçen heran, her saniyede...
Dalga dalga, bir kuşku yayılıyor yüreğime,
İçimi ürperten o yarasa sessizliğinde..
Düşlerim, kurduğum o hayaller.
Gözyaşlarımda eriyip gidiyor, teker teker..
Bu yağmurlu gecenin şu en kör vaktinde...
Ömerli Dağlarında...
Belki de..
Benim bu son, Üç- Beş devriyem..!
.
Cebimdeki radyomda,
Ard ardına..
Ruhi Su´dan
Kahramanlık türküleri yankılanıyor,
Karanlığı yırtarcasına.!
.
.
Ve..
Barut kokulu rüzgarlar esiyor...!
Korkunun ürpertisiı, ağırdan ağırdan yol alıyor,
Beşparmak dağlarından...Oniki Adalar´a
.
Benim elimdeyse..
Bir küçük ışık hüzmesinde,
Defalarca okuduğum,
Senin o son veda mektubun...!
Artık...
Hiçbir şey umrumda değil..
Karma karışık duygular hükmediyor yüreğime..
.
.
İçimden...
Bir çılgınlık yapmak geçiyor.
Herşey bir anlık...
Elim..Tabanca´mın tetiğinde..
Bekliyorum öylece...!
Ne ki cesaretim yok, elim varmıyor,
Daha yirmi bahar görmüş bir adam için,
Ha.. diye,çekip gitmek kolay olmuyor.
.
Yine de...
Diyorum ki; eğer sen istersen..
Yanlızlığın kanına bulayıp ellerimi
Yağmurlu bir gecede...
Sabaha karşı,
De bana,Sevgili...
Dinsin mi gözlerimin yaşı,
Sönsün mü gözlerimin feri...?







Mahmut M.Özdemir
08.09.1975