BEKLEDİM SENİ,GÜN DOĞUMLARINDA
Tabağında kalan,
Son lokman gibiydi sevdam ! Sen bırakıp gittiğinde, Hiç ardına bakmadan, O,hep ağladı senin ardından. Ben,içimden seni, Bir türlü uğurlayamadım. Rüyalarımdan silmeyi, Bir türlü,göze alamadım. Senin sevgini,bir güne değil, Koca bir ömre sığdırdım. Tek kişilik değildi bizim sevdamız. Hiç vazgeçilmez değildi,yalnızlığımız. Ben,inanmıştım senin yüreğine, Nakşetmiştim seni, Bir Hüzzam şarkının nağmelerine, Saçlarını okşayan,sabah meltemlerine. Demledim,biriktirdim yalnızlıklarımı, Her gün,hasret duygularımda. Geceler,hüzünlerimi saklasa da, Binlece umut vardır dedim, Her sabah,bekledim seni, Gün doğumlarında... Tuğal KÖSEMEN |