Bir Yanım Ben Bir Yanım Sen
sesinde çığlığıydı aşkın kuşluk vakti
gecenin sonunda güne baslarken seninle ellerini arandım ellerimde gözlerinde gözlerimi umut senden bana kalan yaşamak toprağın susamışlığı gibi yağmura seninle yürüdüm onca yolu rüzgarla saçların dalgalanıyordu ayak seslerinde ritmi sevginin henüz yeşildi yol kenarındaki ağaçlar bahardan kalan sararan yapraklarıyla seni soludum nefes alış verişimde ve hala bir yanım ben bir yanım sen 01-11-2002 cemal karsavran karatay sanat edebiyat dergisi ..5.ci sayı... |