ASLA, ASLA aşağılamak değil amacım ASLA. Öfkemize yenilmeyiz demiyorum, ben size öfkelenmedim diyorum. Bir büyüğüm şiirimle ilgilenmiş. Aslında bu genele de hitap ediyor, ki böyle bir şey artık gerekliydi. Şairler karşılıklı beğenişiyorlar. Halbuki beğenilmeyecek bir şiir. Gereksiz yere destek gibi görüyorum onları. Bu konuda "dedi ki" kısmında bir söz paylaşmıştım.

Sanırım ufak bir kısmını atlamışım yazdıklarınızdan. "Kafiye redif farkını anlamamışsınız" demişsiniz. O zaman baştan sona hata yapardım. Farklı görevde olduğunda kafiyedir, aynı görevdeyse rediftir. Bunu biliyorum. Bilmeden bu işe nasıl başlanır ki zaten?

Sayfalarca eleştiri yazmayı bir marifet olarak görmüyorum. Duygular fazla coştuğunda uzatılır. Eleştiri için bunu mantıksız buluyorum.

"Silinmesi gerekeni zaten sildirirdim" den ne anlamalıyım?

Not: Lütfen, bir yolda beraber yürürken önümüze çukur çıksa, köprü kurabilmek için ellerimle ve ayaklarımla karaları birleştirip karşıya geçmenizi sağlamaya çalışırdım. Yaşça büyüksünüz, bu yerme için o kadar heveslenmiştim ki anlatamam. Eve gelene kadar düşündüm. Bu yermeyi de dün gece sözlerinizden kısa bir süre sonra yazdım. Şair duygusaldır. Sizin üzülmenizi istemiyorum. Sitem etmenizi de.

Sitem etmeniz için söylemedim bunu. Bakın beni yine yanlış anlıyorsunuz. Sizin söyledikleriniz anladım. Elinizi uzattınız diye size neden kızayım. Bu bir öfke değil. Buradan şiir yazabildim teşekkür ettim. Sanırım size teşekkür etme biçimi mi beğenmediniz. Bir hakaret olarak olarak almayın. Taşlama, hicviye'nin en güzeli abartıdır. Siz benim farklı şekiller sunmama karşı çıkmışsınız. "Yeni bir şey yapma, eskiler ne yaptıysa öyle yaz" demişsiniz.

"Genç şair heveslisi" derken, siz hevesli kelimesinin bir çok eleştiri paragraflarında geçtiğini görememişsiniz sanırım. Çünkü çok gördüm ve gençlerin güzel bir şiir yazamadıklarını söyleyen eleştirmenlerindi.

Üstelik bana öfkeli demişsiniz. Ne haddime ki gerçekten öfkelenmedim, emin olun tat almıştım ve sizin bunu okurken gülersiniz, hoşunuza gider diye düşündüm, ama yanılmışım. Siz benim sözlerimi çok tuhaf yerlere çekmişsiniz.

"İç çekilir" doğru, ancak "iç almak" sözünden bir şey anlatabilmişim. "kaynayan, anlayan" yarım uyak doğru, bunu bilerek yaptım. Çünkü şiir sadece görsel değil bir şeyler anlatır. Yarımdan cinası derken, dün halk şiirindeki insanların imkan olmadığı için öğrenemediklerini söylemişsiniz. Halbuki halk şairleri bilerek okumazlardı ve ölü diyeceğin bir bilgiyle diri şiir çıkarırlardı. "Şaşı" sözü hakaret demişsiniz ancak bir taşlama olduğu için bunun gerekli olduğunu düşündüm.

Şiiri dilimi beğendikten sonra, tam ve zengin kafiyeyi yapamayan "toy" oluyorum. Toyluk görgüsüzlük değildir SAPTIRMAYIN, deneyimsizlikten gelen beceriksizliktir. Bunu da sitem edin diye yazmadım. Madem eleştiri yapıyorsunuz, eleştiriye karşı gelebilecek bir taşlamaya karşı neden öfkeleniyorsunuz. Şiirin hikayesinde bile belirttim. Hoşunuza değil resmen zorunuza gitmiş.

Dünkü tepkim de öfke değildi. Ben öfkelenmedim. Keşke bunu gösterebilseydim. Tekrar yineliyorum. Taşlama ya da hiciv ya da yerme bir sanattır. Bunu biliyorsunuz. Anlamıyorum, gençlere yol gösteren bir anne neden beni öfkeli buldu ve sitem etti? Usta sizseniz, görmüyor musunuz bunlar kanıtlama çabası değil mi?

Rahatsızsanız, bana "şiiri kaldır" demeniz yeterlidir. Çünkü sizi rahatsız etmek için yazmadım bunu.

Ben yine de yeniden teşekkür ederim.

Sevgilerimle...